Χωρίς προεκλογικούς περιορισμούς κινητικότητα και απολύσεις – στον ένα μήνα οι περιορισμοί προσλήψεων στους δήμους

Το δρόμο για οριστική έξοδο από το Δημόσιο όσων υπαλλήλων έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και δεν κατόρθωσαν εντός οκταμήνου να επανατοποθετηθούν σε νέες θέσεις, ανοίγει τροπολογία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η οποία αίρει για τους συγκεκριμένους εργαζόμενους τις απαγορεύσεις που ισχύουν προεκλογικά. Την ίδια ώρα ρύθμιση του υπουργείου Εσωτερικών περιορίζει στον ένα μήνα τις απαγορεύσεις προσλήψεων και αλλαγής υπηρεσιακής κατάστασης των δημοτικών υπαλλήλων.
Ειδικότερα, βάσει των προβλέψεων της τροπολογίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αίρονται οι περιορισμοί, οι οποίοι δεν επέτρεπαν καμία υπηρεσιακή μεταβολή στην εργασιακή κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή και ενδεχόμενες απολύσεις, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και μέχρι την ανάληψη καθηκόντων από τις νέες δημοτικές αρχές.
Η τροπολογία στηρίζεται στο σκεπτικό ότι ο θεσμός της διαθεσιμότητας έχει ως στόχο την ορθολογική κατανομή του προσωπικού και κατά συνέπεια οι μετακινήσεις των «διαθεσίμων» πρέπει να γίνουν χωρίς περιορισμούς, ωστόσο, αναμένεται να επηρεάσει τους υπαλλήλους για τους οποίους λήγει το οκτάμηνο της διαθεσιμότητας και δεν έχει βρεθεί ακόμη θέση σε άλλον φορέα για μετακίνησή τους. Συγκεκριμένα πρόκειται για σχολικούς φύλακες, εκπαιδευτικούς και μέρος των δημοτικών αστυνομικών.
Παράλληλα, με τη νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Εσωτερικών, περιορίζονται στον ένα μήνα οι εκλογικές απαγορεύσεις περί προσλήψεων και αλλαγής υπηρεσιακής κατάστασης των δημοτικών υπαλλήλων κάτι που θα δώσει τη δυνατότητα μετακινήσεων δημοτικών υπαλλήλων στο πλαίσιο της εθελοντικής κινητικότητας, προκειμένου να συμπληρωθεί ο μνημονιακός στόχος των 25.000 διαθέσιμων, αλλά και προσλήψεων εποχικού προσωπικού. Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις οι εκλογικοί περιορισμοί δεν θα ισχύσουν για την πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (ενόψει των εποχικών θερινών αναγκών για τη ναυαγοσωστική κάλυψη των ακτών, την πυρασφάλεια, τις ανάγκες συμβασιούχων για τη φροντίδα βρεφών, νηπίων κ.α.) και για τη σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου προκειμένου να μην ανακοπεί η απορρόφηση των κοινοτικών πόρων. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Οργανωτικό Πλαίσιο ΑΔΕΔΥ

Προς:
Ομοσπονδίες-Μέλη της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και Νομαρχιακά Τμήματα Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Οργανωτικό Πλαίσιο
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Σε συνέχεια του με αριθμ. πρωτ. 82/13-02-2014 εγγράφου μας σχετικά με το Οργανωτικό Πλαίσιο για την ανάπτυξη αγωνιστικού – απεργιακού προγράμματος δράσης της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για το επόμενο διάστημα, επανερχόμαστε υπενθυμίζοντας και επισημαίνοντας τα εξής:
Όπως είναι ήδη γνωστό, η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., υλοποιώντας την από 3/2/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ του Γενικού Συμβουλίου, για κλιμάκωση και εντατικοποίηση των αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα ενάντια στην καταστροφική για το κοινωνικό σύνολο, ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, μέσα από την όξυνση της επίθεσης στο Δημόσιο Τομέα αλλά και μπροστά στις απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων που ξεκινούν στις 22 Μάρτη με τη λήξη του οκτάμηνου της Διαθεσιμότητας, αποφάσισε την πραγματοποίηση –σε πρώτη φάση- 48ωρης απεργιακής κινητοποίησης, στις αρχές του 2ου δεκαήμερου του Μάρτη καθώς και κατά τις ημέρες συζήτησης και ψήφισης, στη Βουλή, του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, το οποίο προβλέπει την κατάργηση Νομικών Προσώπων του Δημοσίου, την άμεση απόλυση ή τη διαθεσιμότητα κι άλλων Δημοσίων Υπαλλήλων, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την καθιέρωση ενός μόνιμου μηχανισμού δημιουργίας δεξαμενών νέων διαθεσίμων μέσω της εφαρμογής νέου συστήματος «αξιολόγησης» και της καθιέρωσης υποχρεωτικής ποσόστωσης.
Γίνεται σαφές ότι η επιτυχία της απεργιακής αυτής κινητοποίησης, ως μοχλού πίεσης για την απόσυρση του Νομοσχεδίου που έχει καταθέσει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, είναι κρίσιμης σημασίας και συνεπώς η συμμετοχή όλων στην καλύτερη δυνατή οργάνωση του αγώνα είναι απολύτως απαραίτητη.

Κατόπιν των παραπάνω και σε ό,τι αφορά τον κεντρικό σχεδιασμό υπογραμμίζουμε τα εξής:

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.:
1. Βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση με τις άλλες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και τους Κοινωνικούς Φορείς, με σκοπό τη διεύρυνση των αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων που θα πραγματοποιηθούν όλο το επόμενο διάστημα.
2. Έχει ήδη υλοποιηθεί πρόγραμμα περιοδειών στην Περιφέρεια εν όψει απεργιακών κινητοποιήσεων.
3. Καλεί τις Ομοσπονδίες – Μέλη μας να διοργανώσουν ΑΜΕΣΑ πρόγραμμα συγκεντρώσεων και επισκέψεων σε όλους τους χώρους εργασίας του Λεκανοπεδίου Αττικής, με τη συμμετοχή στα κλιμάκια και μελών της Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. (ή/και του Γενικού Συμβουλίου) και να ενημερώσουν εγκαίρως στο e-mail:adedy1@adedy.gr ή στο φαξ: 210 3246165 ή στο 2131616901-902.
4. Καλεί τις Ομοσπονδίες – Μέλη μας και τα Σωματεία των εργαζομένων στο Δημόσιο να μεριμνήσουν (στην Περιφέρεια σε συνεργασία και με τα Νομαρχιακά Τμήματα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.) για την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων σε κάθε χώρο εργασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στο Δημόσιο στις επερχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις και να σχεδιαστεί με τη συμμετοχή όλων, η παραπέρα πορεία των αγωνιστικών – απεργιακών κινητοποιήσεων, στην κατεύθυνση της κλιμάκωσής τους.
5. Καλεί τις Ομοσπονδίες – Μέλη μας να προχωρήσουν σε διοργάνωση Συνεντεύξεων Τύπου (ακόμα και κοινών συνεντεύξεων Τύπου ανά χώρο, π.χ. οι Ομοσπονδίες του χώρου της Παιδείας, οι Ομοσπονδίες του χώρου της Υγείας, οι Ομοσπονδίες του χώρου της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ο.κ.) με στόχο την καλύτερη ενημέρωση της κοινωνίας και την ανάδειξη των προβλημάτων διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών, Δημοσίων Υποδομών και Κοινωνικών Υπηρεσιών προς τους πολίτες, σε κάθε τομέα – Ανάπτυξη άλλων μορφών προβολής και ενημέρωσης των πολιτών.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η ασφάλεια στο διαδίκτυο

Το να ζητάει κανείς την απόλυτη ασφάλεια των προσωπικών του δεδομένων στο διαδίκτυο, είναι σαν να ζητάει να μην προσβληθεί ποτέ στη ζωή του από κάποια νόσο. Εβδομήντα χρόνια και κάτι εκτενών επιστημονικών ερευνών. έχουν δείξει ότι όλα τα συστήματα (ζωντανοί οργανισμοί και μηχανές) είναι την ίδια στιγμή κλειστά (έχουν κάποιες δικές τους λειτουργίες) και ανοικτά (στις εξωτερικές παρεμβολές του περιβάλλοντος).
Αυτός ο απαράβατος νόμος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι που κάνει αδύνατη την πλήρη διασφάλιση και προστασία ενός συστήματος από κάθε λογής εξωτερικούς κινδύνους.
Το ίδιο, σε γενικές γραμμές, ειπώθηκε και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης «Διάσκεψης Ειδικών των Τεχνολογιών και της Επικοινωνίας», που έλαβε χώρα στην Κολωνία (10 -14 Φεβρουαρίου), με θέμα την ασφάλεια στο διαδίκτυο.
Όπως ειπώθηκε στη Διάσκεψη, σήμερα οι χρήστες του διαδικτύου είναι πιο ευαισθητοποιημένοι και ενημερωμένοι σε σχέση με το παρελθόν. Πολλοί είναι καχύποπτοι όταν δέχονται μηνύματα «spam», ή ξέρουν τι είναι οι «ιοί» και πώς να τους αποφύγουν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα: όπως επισήμανε ο Μπεν Γουίλιαμς από την εταιρεία NCC Group, μαζί με την εξέλιξη της τεχνολογίας του διαδικτύου εξελίσσονται και οι μέθοδοι επιθέσεων χάκερ. Ο ίδιος, για να αυξήσει την ασφάλεια στο διαδίκτυο, μπαίνει στη θέση των χάκερ, προσπαθώντας να τους μιμηθεί.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Deutsche Welle, είπε τα εξής:
«Ως χάκερ, θα πρέπει να γνωρίζω ποιο πρόγραμμα είναι εγκατεστημένο στον εκάστοτε διακομιστή καθώς και ποια είναι η ηλεκτρονική του διεύθυνση... Με τον τρόπο αυτό, στέλνοντας ψεύτικα email σε τυχαίες διευθύνσεις, μπορώ να εισχωρήσω σε έναν ξένο εσωτερικό διακομιστή αλληλογραφίας και να αντλήσω στοιχεία.
Οι απαντήσεις που λαμβάνω από τις τυχαία επιλεγμένες ηλεκτρονικές διευθύνσεις αποκαλύπτουν πολλά στοιχεία για την ηλεκτρονική ταυτότητα των προσβαλλόμενων υπολογιστών...
Μπορώ να μάθω έτσι διευθύνσεις των τειχών προστασίας (firewalls), των φίλτρων που χρησιμοποιούνται στα email και ούτω καθεξής.
Μπορώ να καταλάβω για ποια συγκεκριμένα προϊόντα πρόκειται καθώς και ποια έκδοση είναι εγκατεστημένη.
Όλα αυτά τα δεδομένα με βοηθούν στο σχεδιασμό της επίθεσής του.
Ένας άλλος τρόπος πρόσβασης σε προσωπικά στοιχεία είναι μέσω λινκ που στέλνονται με ένα υποτιθέμενο προσωπικό email σε συγκεκριμένο παραλήπτη. Έτσι πολλοί κάνουν κλικ στη συγκεκριμένη επικίνδυνη ιστοσελίδα. Η σελίδα αυτή είναι όμως ψεύτικη. Κάνοντας κλικ εκεί, ένας χάκερ αποκτά πληροφορίες για τα φίλτρα που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε διακομιστής».
Πόσο πιο ξεκάθαρο μπορεί να γίνει;

Πηγή:iefimerida.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Εκλογές Συλλόγου Υπαλλήλων ΠΕ Μεσσηνίας την Τετάρτη 12-3-2014

Εκλογές Συλλόγου Υπαλλήλων ΠΕ Μεσσηνίας

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Εθελοντική Αιμοδοσία την Παρασκευή 14/03/2014

Αιμοδοσία 14-3-2014

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η Ελλάδα ήταν το καναρίνι στο ορυχείο

Η λιτότητα είναι μια πολιτική μείωσης των ελλειμμάτων μέσω περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Ιστορικά, έχει εφαρμοστεί με καταστροφικές συνέπειες σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας τη δεκαετία του 1920, όπως εξηγεί στο πρόσφατα δημοσιευμένο του βιβλίο με τον τίτλο «Austerity: The History of a Dangerous Idea» («Λιτότητα: Η ιστορία μιας επικίνδυνης ιδέας») ο Mark Blyth, καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Μπράουν. Δυστυχώς, όμως, ακόμη και σήμερα, η συνταγή της λιτότητας συνιστάται ιδιαίτερα για τις υπερχρεωμένες χώρες από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με παντελή αδιαφορία για τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις αυτής της πολιτικής.
Σε μια συνέντευξη για την «Κ.Ε.» -και η οποία θα δημοσιευθεί ταυτόχρονα σε πιο εκτεταμένη εκδοχή στο αμερικανικό ηλεκτρονικό έντυπο «Truthout»- ο Mark Blyth μάς μίλησε για τις αλήθειες και τα ψέματα, καθώς και για το μύθο της ανάκαμψης της Ιρλανδίας και της άσωτης Ελλάδας στην Ευρώπη!

* Το πιο πρόσφατο βιβλίο σας, που επιλέχθηκε μάλιστα από τους «Financial Times» ως το καλύτερο βιβλίο για το 2013, ασχολείται με τη λιτότητα, την οποία χαρακτηρίζετε ως επικίνδυνη ιδέα. Ωστόσο, οι πολιτικές τής λιτότητας κυριαρχούν σήμερα τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γιατί είναι επικίνδυνη ιδέα η λιτότητα;

- Οι ιδέες αποκτούν δύναμη εκεί όπου το επιτρέπει το θεσμικό πλαίσιο. Στις ΗΠΑ, η λιτότητα κυριαρχεί ως ιδέα στο πολιτειακό επίπεδο, όπου οι Ρεπουμπλικανοί έχουν το πάνω χέρι και οι περικοπές στον προϋπολογισμό αποτελούν αυτοσκοπό. Ωστόσο, στο ομοσπονδιακό επίπεδο, με εξαίρεση το πλέον σχεδόν νεκρό μέτρο της αυτόματης περικοπής δαπανών, το αδιέξοδο σήμαινε ότι οι Δημοκρατικοί μπορούσαν να εμποδίσουν τις προσπάθειες των Ρεπουμπλικανών για περικοπές, πράγμα το οποίο αποτελούσε εμπόδιο στην πλήρη εφαρμογή της πολιτικής τής λιτότητας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η αμερικανική οικονομία κατάφερε να αναπτυχθεί ακριβώς επειδή δεν εφαρμόστηκαν πλήρως οι περικοπές στον προϋπολογισμό. Στην Ευρώπη, αντιθέτως, κυρίως στην Ευρωζώνη, το θεσμικό πλαίσιο -όπου οι Γερμανοί διαμορφώνουν τις πολιτικές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις υλοποιεί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις διευκολύνει- κυριαρχείται πλήρως από την πολιτική της λιτότητας, με συνέπειες που το ελληνικό κοινό γνωρίζει πάρα πολύ καλά.
Συνεπώς, η λιτότητα γίνεται επικίνδυνη ιδέα όταν θεσμοποιηθεί. Αλλά αποτελεί την πιο επικίνδυνη ιδέα ακριβώς επειδή δεν λειτουργεί. Για παράδειγμα, ενώ μπορεί να ακούγεται λογικό να μειώσει μια χώρα το χρέος της σε περίοδο οικονομικής ανάπτυξης, αν πολλές χώρες που έχουν μεταξύ τους σημαντικές εμπορικές σχέσεις και χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα προσπαθήσουν ταυτόχρονα να κάνουν το ίδιο πράγμα, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μόνο η κοινή συρρίκνωση του ΑΕΠ, η αύξηση του χρέους και μια παρατεταμένη ύφεση. Ολα αυτά ήταν προβλέψιμα και είχαν προβλεφθεί. Ωστόσο, η συγκεκριμένη πολιτική συνεχίζει επειδή είναι πλέον θεσμοθετημένη.

* Η διάσωση της Ιρλανδίας έληξε και οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης υποστηρίζουν ότι η λιτότητα στην Ιρλανδία απέδωσε καρπούς. Μύθος ή πραγματικότητα;

- Η Ιρλανδία μπορεί να βγήκε από το μνημόνιο, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσο πολύ μειώθηκε ο προϋπολογισμός της χώρας. Το χρέος της Ιρλανδίας αυξήθηκε από το 44% του ΑΕΠ το 2009 στο 117% το 2013, παρά τις περικοπές, εν μέρει λόγω του κόστους της διάσωσης ολόκληρου του χρηματοπιστωτικού της συστήματος και εν μέρει λόγω της συρρίκνωσης του ΑΕΠ, που αύξησαν το απόθεμα του χρέους. Ετσι, αν το επιχείρημα υπέρ της λιτότητας είναι ότι πρέπει να προβούμε σε περικοπές προκειμένου να ελέγξουμε το χρέος και ως εκ τούτου να μειώσουμε τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων, τότε γιατί συνέβη ακριβώς το αντίθετο; Το χρέος είναι μεγαλύτερο από ποτέ παρά τις περικοπές, ωστόσο τα επιτόκια μειώθηκαν δραματικά.

* Γιατί συνέβη αυτό;

- Επειδή η ΕΚΤ ξεκίνησε από το 2012 να πλημμυρίζει το σχεδόν αφερέγγυο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα με περίπου 5 τρισ. ευρώ υπό τη μορφή «επίσημης υποστήριξης». Η κίνηση αυτή οδήγησε προς τα κάτω τα επιτόκια, επιτρέποντας στην Ιρλανδία να επιστρέψει στις αγορές και στην Ελλάδα να πληρώνει τώρα 7%, αντί 30%, στα 10ετή ομόλογά της. Ολα αυτά υποδηλώνουν ότι η πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας έπαιξε σημαντικό ρόλο. Η λιτότητα δεν είχε τίποτα να κάνει με αυτή την εξέλιξη. Επιπλέον, η Ιρλανδία εξακολουθεί να έχει τεράστια χρέη, 50 χιλιάδες απόφοιτοι πανεπιστημίων μεταναστεύουν κάθε χρόνο από το 2009, που στην ουσία αποτελούν τη μελλοντική φορολογική βάση της χώρας για την αποπληρωμή του χρέους, και το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι πολύ πάνω από τον ήδη υψηλό ευρωπαϊκό μέσον όρο του 12,1%. Οπότε, μπράβο στην Ιρλανδία!

* Το αίτημα για λιτότητα φαίνεται να βασίζεται στην παραδοχή ότι η τελευταία κρίση που αντιμετωπίζει ο προηγμένος καπιταλιστικός κόσμος προέκυψε ως αποτέλεσμα των μεγάλων κρατικών δαπανών. Δεν είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008 προήλθε από τον ιδιωτικό τομέα και όχι από το δημόσιο; Οπότε, τι ακριβώς συμβαίνει εδώ;

- Στο βιβλίο μου αποκαλώ αυτή την υπόθεση «το μεγαλύτερο μάθημα προπαγάνδας και αντιπερισπασμού στην ανθρώπινη ιστορία» -δηλαδή, τη μεταφορά του χρέους του ιδιωτικού τομέα στον ισολογισμό του δημόσιου τομέα και το βάπτισμά τους ως «υπερβολικές δαπάνες». Η πραγματική ιστορία έχει ως εξής: Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, οι ευρωπαϊκές τράπεζες έβγαλαν πολύ χρήμα όταν προέκυψε η σύγκλιση των ποσοστών των ευρωπαϊκών εθνικών ομολόγων με βάση την προσδοκία ότι το ευρώ θα αποσύρει από το τραπέζι τον πληθωρισμό και την υποτίμηση ως επιλογές πολιτικής. Για να κερδίσουν χρήματα με τη μείωση της διαφοράς των spreads, αύξησαν τους ισολογισμούς τους (ανέλαβαν χρέος) και, σε πολλές περιπτώσεις, εξελίχθησαν σε οντότητες μεγαλύτερες και από τις οικονομίες στις οποίες ήταν εγκαταστημένες. Με την άφιξη του ευρώ, οι πλεονάζουσες αποταμιεύσεις στο Βορρά πλημμύρισαν τα τραπεζικά δίκτυα στο Νότο, προσφέροντας στο Νότο χρήμα για την αγορά προϊόντων από το Βορρά και καθιστώντας τούς ισολογισμούς των τραπεζών ακόμη μεγαλύτερους.

* Πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα;

- Και να το τέχνασμα. Πώς μπορείς να έχεις πρόσβαση σε επαρκή χρηματοδότηση, που σε καθιστά μεγαλύτερο ακόμη και από ένα κράτος; Οι καταθέσεις των γιαγιάδων μας σίγουρα δεν επαρκούν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στρέφεσαι προς τις βραχυπρόθεσμες «repo» αγορές, όπου τεράστια χρηματικά ποσά δανείζονται και ανανεώνονται σε ημερήσια βάση από τις τράπεζες. Για να έχεις πρόσβαση σε αυτό το ρευστό πρέπει να δώσεις εγγυήσεις σε περίπτωση που δεν μπορείς να αποπληρώσεις τα χρήματα. Μετά το 2001, η εγγύηση επιλογής ήταν κρατικά ομόλογα (!) εκφρασμένα σε ευρώ. Ετσι, όταν ξέσπασε η κρίση και η ΕΚΤ δήλωνε τον Μάιο του 2009 ότι «δεν θα προβεί σε ποσοτική χαλάρωση», ενώ η γερμανική κυβέρνηση δήλωνε λίγους μήνες αργότερα ότι δεν υπήρχε προστασία για τα ευρωομόλογα πέρα από αυτή του κρατικού εκδότη, τα spreads άρχισαν την ανοδική τους πορεία, καθώς έλαβαν υπόψη το ενδεχόμενο της διάλυσης του ευρώ, που θα τις άφηνε με άχρηστα κομμάτια χαρτιού στο χέρι.

* Ποια άλλα λάθη έγιναν;

- Αυτή η εξέλιξη οδήγησε τους οργανισμούς αξιολόγησης να υποβαθμίσουν τα ομόλογα, πράγμα που έκανε ακόμη πιο δύσκολη την υπόθεση της εξυπηρέτησης του χρέους για κάποιες κυρίαρχες χώρες και πολύ πιο δύσκολο για τις τράπεζες να διατηρήσουν αυτές τις περίτεχνες και εξαιρετικά υπερχρεωμένες δομές χρηματοδότησης. Η ρευστότητα στραγγίστηκε από το σύστημα και ο δανεισμός στέρεψε, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ύφεσης. Οι τραπεζικές αποτυχίες και οι διασώσεις επιβάρυναν τα προβλήματα του δημόσιου χρέους και η ύφεση διόγκωσε περαιτέρω τα ελλείμματα και το χρέος. Τελικά, το 2012, η ΕΚΤ πλημμύρισε την αγορά με ρευστό προκειμένου να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, σώζοντας έτσι το όλο σύστημα. Αλλά το κόστος τώρα μεταφέρθηκε στους κρατικούς ισολογισμούς με τη μορφή χρέους, και η ιστορία που αφηγήθηκαν οι χαράκτες πολιτικής ήταν ότι δεν διέσωσαν τις τράπεζες και τους πλούσιους με περιουσιακά στοιχεία σε αυτές τις τράπεζες. Αντ' αυτού, σοφίστηκαν ανοησίες για τεμπέληδες Ελληνες και κρατικές δαπάνες όταν δεν υπήρχε όργιο κρατικών δαπανών. Η αύξηση του χρέους ήταν συνέπεια της κρίσης δανεισμού, όχι μιας κρίσης δαπανών. Ακόμα δεν υπάρχει αναγνώριση αυτού του γεγονότος, καθώς εκείνοι που τελικά διασώθηκαν είναι πολιτικά ισχυροί, ενώ αυτοί που πληρώνουν το κόστος των διασώσεων με περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα κ.ο.κ., είναι πολιτικά ανίσχυροι. Στη γλώσσα της χρηματιστικής, αυτό ονομάζεται επιλογή ταξικής τοποθέτησης.

* Για πολλούς, ωστόσο, η Ελλάδα φαίνεται να αποτελεί μια «ειδική περίπτωση», με την έννοια ότι εκεί ξεκίνησε μια κρίση δημόσιου χρέους. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση για τα αίτια της ελληνικής κρίσης;

- Συμφωνώ με την άποψη ότι η Ελλάδα αποτελεί «ειδική περίπτωση» όσον αφορά τις ανοησίες που έχουν ειπωθεί για τη χώρα. Με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι Ελληνες εργάζονται κατά μέσον όρο 600 ώρες περισσότερο από τους Γερμανούς. Ούτε αληθεύει ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα συμμετείχε σε ένα όργιο κρατικών δαπανών. Για τον πενταετή μέσον όρο μεταξύ 2002 και 2007, η αύξηση των δαπανών του ελληνικού κράτους δεν είναι μεγαλύτερη από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο. Κάντε μια σύγκριση των ελληνικών δαπανών με τις δαπάνες της Γερμανίας για την ίδια χρονική περίοδο και θα δείτε τα αποτελέσματα. Η αύξηση των δαπανών έρχεται τη στιγμή που ξεσπά η κρίση, καθώς μεγαλώνει το έλλειμμα και μειώνονται οι φόροι, δηλαδή μετά το 2010. Οσον αφορά την υποτιθέμενη υπερπληθώρα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, η Ελλάδα, αναλογικά με τον πληθυσμό, απασχολούσε το 2009 στην κεντρική κυβέρνηση και στις δημόσιες επιχειρήσεις το ίδιο ποσοστό εργαζομένων με τις ΗΠΑ (14,1%), που είναι πολύ μικρότερο από του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και το ήμισυ της Σουηδίας.

* Επομένως, γιατί φτάσαμε εδώ;

- Η Ελλάδα ήταν σημαντική υπό την έννοια ότι αποτέλεσε για την αγορά το «καναρίνι στο ορυχείο», ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της ΕΚΤ και της γερμανικής κυβέρνησης για το ποιος έχει την ευθύνη για τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων. Η Ελλάδα έκανε το λάθος να πει την αλήθεια για το δημοσιονομικό έλλειμμα, ξεκινώντας έναν πανικό που οδήγησε σε αύξηση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων μέσα στον επόμενο χρόνο. Εάν η Ελλάδα είχε δηλώσει πτώχευση, που παραδόξως αυτή ήταν η ανάγνωση της ραγδαίας αύξησης των αποδόσεων στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, το αποτέλεσμα θα ήταν η μετάδοση του πανικού στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία -και αυτό ήταν κάτι που έπρεπε οπωσδήποτε να εμποδιστεί. Ετσι, η Ελλάδα έπρεπε να παραμείνει στην Ευρωζώνη πάση θυσία προκειμένου να σταματήσει η σήψη. Δυστυχώς, η πραγματική ιστορία για την Ελλάδα απέχει πολύ από την επίσημη εκδοχή.

* Ομως, από τη στιγμή που η Ελλάδα κατέληξε σε ένα χρεοκοπημένο κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, θεωρείτε ότι είχε/έχει την πολυτέλεια να επιδιώξει οποιεσδήποτε άλλες πολιτικές εκτός από εκείνες που υπαγορεύονται από τους διεθνείς δανειστές της;

- Θα μπορούσε να παίξει διαφορετικά τα χαρτιά της έναντι της ΕΚΤ και να απαιτήσει ότι το ποσοστό του χρέους που χρειαζόταν να αναχρηματοδοτηθεί, περίπου 50 δισ. ευρώ, πρέπει να αποσυρθεί από την αγορά και να μεταφερθεί στον ισολογισμό της ΕΚΤ, σε αντάλλαγμα για μετρητά στα ίδια ποσά. Αυτό έκανε το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό των ΗΠΑ με τις τράπεζές τους και έθεσε τέρμα στην κρίση μέσα σε λίγους μήνες. Θα κόστιζε λιγότερο από το άχρηστο πρόγραμμα των «καλυμμένων ομολόγων» που ανακοίνωσε η ΕΚΤ περίπου την ίδια περίοδο και θα μπορούσε να σταματήσει την άνοδο των spreads πριν καν ξεκινήσει, Ωστόσο, η ΕΚΤ, κάτω από την ηγεσία του Ζαν-Κλοντ Τρισέ, δεν θεωρούσε ότι αυτός ήταν ο ρόλος της ΕΚΤ, οι Γερμανοί συμφωνούσαν με αυτή την άποψη, οπότε δεν δοκιμάστηκε ποτέ. Αντ' αυτού, μας μίλησαν για φόρους στις πισίνες στην Ελλάδα, για το μονοπώλιο των οδηγών ταξί, για το ότι κανείς δεν εργάζεται στην Ελλάδα επειδή είναι ένας λαός τεμπέληδων και άλλες τέτοιες ανοησίες, με τις οποίες οι ελληνικές κυβερνήσεις συνθηκολόγησαν πλήρως. Δεν συνεπάγεται ότι οι χώρες που δηλώνουν πτώχευση δεν έχουν επιλογές. Μπορούν πάντα να στριμώξουν τους πιστωτές τους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις το αγνόησαν αυτό το γεγονός.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=415802 -ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Χ. Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

6η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη των Περιφερειών και των Πόλεων

Σε μια κρίσιμη πολιτική συγκυρία για το μέλλον της Ευρώπης, η Επιτροπή των Περιφερειών (ΕτΠ), μαζί με την Περιφέρεια Αττικής, διοργανώνουν την 6η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη των Περιφερειών και των Πόλεων στην Αθήνα στις 7 και 8 Μαρτίου 2014.
Η Διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί την παραμονή του Εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και λίγους μήνες πριν τις Ευρωεκλογές.
Παράλληλα, θα σηματοδοτήσει την 20η επέτειο της ΕτΠ.
Στόχος της Διάσκεψης είναι ο απολογισμός των προσπαθειών που έχουν καταβληθεί σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο προς την ανάκαμψη με περισσότερες θέσεις εργασίας.
Επιπλέον, θα γίνει μια υψηλού επιπέδου συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης.

Πρόγραμμα
Η Διάσκεψη θα ξεκινήσει το απόγευμα της Παρασκευής 7 Μαρτίου (μετά την πρωινή συνεδρίαση του Προεδρείου της ΕτΠ), με τη θεματική συνεδρίαση για την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση από τοπική και περιφερειακή σκοπιά, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών θεμάτων που απασχολούν την ελληνική πολιτική σκηνή.
Εκτός από τον Πρόεδρο της Επιτροπής των Περιφερειών κ. Valcárcel και τον Περιφερειάρχη Αττικής κ. Σγουρό, υψηλού επιπέδου ομιλητές έχουν επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους: ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων κ. Hoyer, ο Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης κ. Βενιζέλος και o Υπουργός Εσωτερικών κ. Μιχελάκης. Σε δύο παράλληλες θεματικές συνεδριάσεις διεθνείς εμπειρογνώμονες και τοπικοί και περιφερειακοί πολιτικοί θα συζητήσουν για την ευρωπαϊκή πρόοδο όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την οικονομική ανάκαμψη, καθώς και τους τρόπους συμμετοχής στην υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ.
Η δεύτερη μέρα της Διάσκεψης, το πρωί του Σαββάτου 8 Μαρτίου, συμπεριλαμβάνει μια υψηλού επιπέδου συζήτηση σχετικά με τις επερχόμενες Ευρωεκλογές, το μέλλον της ΕΕ και το ρόλο των τοπικών κυβερνήσεων να φέρουν πιο κοντά την Ευρώπη στους πολίτες της. Η συζήτηση, η οποία θα καλυφθεί από την ελληνική κρατική τηλεόραση, θα δώσει το λόγο στον Έλληνα Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, καθώς και στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Martin Schulz και στον Πρόεδρο της Επιτροπής José Manuel Barroso.
Λεπτομερές πρόγραμμα είναι διαθέσιμο εδώ.
Οι θεματικές συνεδρίες της Διάσκεψης θα μεταδοθούν ζωντανά στο Διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας.

Διοργάνωση
Η εκδήλωση θα υποδεχθεί περισσότερους από 800 συμμετέχοντες από: την Επιτροπή των Περιφερειών, εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, φορείς της Ελληνικής Κοινωνίας Πολιτών, οργανώσεις και θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Η διοργάνωση της Διάσκεψης έχει τη στήριξη της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, του Γραφείου Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα. Η Διάσκεψη θα γίνει στο Μέγαρο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο Αθηνών. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....